Monniken

Ik zag vandaag negen monniken. Ze waren niet aan het mediteren, ik fietste langs hen op de gracht. Kale hoofden, rode gewaden. Het was de Herengracht, dus ze waren denk ik niet verdwaald. Hoewel ze wel verwilderd om zich heen keken. Eentje had een plattegrond in zijn hand. Een monnik met een plattegrond van Amsterdam. De weg naar Nirvana - de uitdoving van verlangen, haat en verwarring - is misschien wel makkelijker te vinden dan de weg naar het Leidseplein. Het kan ook zijn dat ze een tuin zochten, het zijn tenslotte de Open Tuinen Dagen. Inspiratie opdoen voor de kloostertuin, die is vast ook af en toe aan vernieuwing toe. Een blik op Amsterdamse keitjes en houten schotten in de grachtentuinen zou best eens lumineuze ideeen op kunnen leveren. Tijdens de cursus die ik vandaag kreeg bij Amnesty hadden we het over mensenrechtenschendingen in Nepal en ik moest even aan de monniken denken. Zouden hun rechten worden geschonden? Zochten ze hier geen inspiratie, maar tijdelijke vrijheid? Ik hoop dat ze gevonden hebben wat ze zochten. Ik zag ze niet in de tuin van Amnesty. Het beeld van een monnik die een paraplu in de lucht steekt met daarachter acht andere schuifelende monniken doemt voor mij op. Als hij een t-shirt van Nirvana aan zou hebben, zou het plaatje helemaal compleet zijn.